وضعیت علوم در فارس در دوره آل بویه

از ادوار درخشان تمدن اسلامی قرون چهارم و پنجم هجری است . بسـیاری از آثار علـمی مسلمانان در این دوره متعلق به حوزه حاکمیت آل بویه می باشد .علم دوستی و دانش پـروری حاکمان آل بویه وبالاتر از آن فرهیختگیو عالم بودن بسیاری از حاکمان، وزیران ، ندیمان و کارگزاران آنها عاملی موثر در گسترش علوم در این دوره بوده است . فارس به عنوان یکـی ازمراکز تحت نفوذ بویهیان از این قاعده مستثنی نبود . وجود مراکز علمی ، مساجد ،کتابخانه ها ، بیمارستان ها و نیزحضور دانشمندان ، ادیبان و شاعران در این خطه حاکی از این امر می باشد.این پژوهش با عنوان « وضعیت علوم در فارس در دوره آل بویه » در صدد است با تکیه بر منابع موجود به بررسی علوم عقلی و علوم نقلی در فارس در دوره آل بویه و هم چنین عوامل موثر در رواج علوم در دوران مذکور در فارس بپردازد . یافته های این پژوهش نشان می دهد که علوم اعم از عقلی و نقلی در فارس در دوره آل بویه درخشیدن گرفت و از عوامل موثر رواج علوم می توان به دانش پروری حاکمان آل بویه ، انتخاب وزرای دانشمند ، کثرت نهادهای آموزشی ، تساهل و تسامحذهبی ، گسترش بازار وراقان و... اشاره کرد که به همین دلیل دانشمندان بزرگی درعلوم مختلف در این منطقه در این دوره ظهورکردند . واژگان کلیدی : فارس ، آل بویه در فارس ، علوم عقلی ، علوم نقلی .